Rodzicu, dziś czas wspomnieć o temperamencie i charakterze w odniesieniu do wyborów edukacyjno – zawodowych.

Według Wikipedii, temperament to zespół dziedziczonych cech osobowości, zdeterminowanych genetycznie i ujawniających się już w pierwszym roku życia człowieka. Tak rozumiany temperament stanowi podstawę kształtowania się i rozwoju osobowości (Buss i Plomin). 

Najbardziej znaną typologią, są typy temperamentu wg. Hipokratesa-Galena: 

– choleryk – urodzony szef, energiczny, porywczy, niecierpliwy, lubi podporządkowywać sobie ludzi, niewyrozumiały, 

– sangwinik – dusza towarzystwa, wesoły, radosny, gadatliwy, towarzyski, łatwo przekonuje do siebie ludzi, 

– melancholik – wrażliwiec, mówi z głębi serca, dokładny, perfekcjonista, 

– flegmatyk – przede wszystkim spokojny, powolny, zorganizowany i dokładny, lubi odkładać sprawy na później, unika konfliktów.

Nie jest to jedyny podział. Jest ich cała masa, w zależności od teorii, które je określają. Np. Jung wyróżnił ekstrawertyka i introwertyka.

Nie ma „złych” i „dobrych” typów temperamentów.

Im większą świadomością i inteligencją emocjonalną się wykazujemy, będąc określonym typem temperamentu, tym łatwiej idzie nam komunikacja z otoczeniem. 

Każdy z nas ma od 2 do 3 typów temperamentu w sobie. 

Jeśli, pomimo powyższych wskazówek nadal nie jesteś pewny/a jaki typ temperamentu reprezentuje Twoje dziecko, możesz skorzystać z testów
w sieci internetowej i zaprosić ucznia do badania/ zabawy z testem.

Pamiętaj by nie traktować ich jako “wyroczni” a jedynie jako wskazówkę.

Natomiast charakter to zespół względnie stałych cech, odzwierciedlających stosunek do siebie, drugiego człowieka, obowiązków, pracy, świata itp.

Mówi się, że charakter się nie zmienia ale pewne cechy mogą ulec zmianie pod wpływem doświadczeń, środowiska, społeczeństwa itp.

Cechy charakteru określają, czy jesteśmy mili, uprzejmi, cierpliwi wobec innych bądź wręcz odwrotnie. W sferze edukacyjnej lub pracy ukazują podejście do obowiązków czyli np. odpowiedzialność, sumienność, systematyczność lub ich brak.

Zatem każdy powinien wykonywać te czynności, które będą motywować do działania a nie zniechęcać. 

Mam nadzieję, że materiał przyda się młodzieży i zachęci do zastanowienia się nad jej cechami. 

W razie pytań zapraszam do kontaktu za pomocą Messenger’a 🙂